MEDİMAGAZİN-Türkiye'de son dönemde asistan hekimlerin 36 saatlik nöbetleri gündem olurken, bu konuyla ilgili sıkıntılar tekrar gündeme gelmişti. Ankara Şehir Hastanesi'nde 25 yaşındaki kadın doğum birinci yıl asistanı Rümeysa Berin Şen'in gece nöbetinden çıktıktan sonra sabah trafik kazasında hayatını kaybetmesi büyük bir yankı uyandırmış, Sağlık Bakanı Fahrettin Koca olaydan sonra yaptığı açıklamada "36 saat değil 24 saate varan bir çalışma süresini de insani bulmadıklarını" söylemişti. Sağlık Bakanı daha sonra da 81 ilin sağlık müdürlüklerine gönderdiği yazıda, uzmanlık öğrencilerinin çalışma şartları ve nöbet hizmetlerinin yönetmeliklere uygun yürütülmesini talep etmişti.
Ancak gelinen noktada hala bir çok kurumda 36 saatlik nöbetlerin sürdüğü Medimagazin'e iletiliyor.
ABD'de ise 2011 yılında, Lisansüstü Tıp Eğitimi Akreditasyon Konseyi (ACGME), asistanların uzun nöbetlerinin tıbbi hata ve diğer olumsuz sonuç riskini artırabileceğini belirtmesinden sonra, birinci yıl asistan hekimlerin çalışma saatlerini art arda 16 saatten fazla olmayacak şekilde sınırlandırdı. Ancak bu uygulama 2017'de bırakıldı ve yine asistanların 24 saate kadar sürekli çalışmalarına tekrar izin verildi.
Yeni bir çalışma, 16 saatlik çalışma sınırının, hastaların güvenlik sonuçları üzerindeki etkisini incelemedi. (2002-2007) öncesi ve sonrası (2014-2017) sakinleri üzerinde yapılan ulusal anketler yoluyla, asistan-hekim tarafından bildirilen tıbbi hataların ve yan etkilerin 16 saat sınırında üçte birden fazla düştüğünü ve hasta ölümüyle sonuçlanan tıbbi hataların 16 saatlik sınır uygulandığında neredeyse üçte iki oranında azaldığını buldu.
Araştırma 21 bin ABD tıp fakültesi mezunuyla gerçekleştirildi. Ekip, yaş, cinsiyet, uzmanlık ve hasta bakımında geçirilen süre de dahil olmak üzere diğer değişkenleri kontrol ettikten sonra, çalışma saati politikası uygulandıktan sonra önemli tıbbi hata raporlarında %32, rapor edilen önlenebilir hatalarda %34 azalma olduğunu buldu. Yan etki ve hasta ölümüyle sonuçlanan tıbbi hatalarda ise %63 azalma görüldü.
Yazarlar, çalışmanın doğası gereği gözlemsel olduğunu ve hatırlama yanlılığına ve hatalı kendi kendini gözlemlemeye tabi olabilecek kendi kendini raporlamaya dayandığını belirtiyor.
Yeni çalışma, Uyku ve Sirkadiyen Bozukluklar Bölümü'ndeki araştırmacıların önceki çalışmalarına dayanıyor. Daha önceki çalışmaları, ACGME'nin 2011 kararını bilgilendirmeye yardımcı oldu ve uzun çalışma saatlerinin hem hastalar hem de asistanlar üzerindeki zararlı etkilerini araştırdı.
Uyku ve Sirkadiyen Bozukluklar Bölümü'nde yardımcı fizyolog olan kıdemli yazar Dr.Laura Barger, "Hem uzun süreli vardiyaları (arka arkaya 24 saatten fazla çalışarak) hem de haftada 60 saatten fazla çalışmak gibi uzatılmış çalışma saatlerini inceledik ve yalnızca hastalara değil, aynı zamanda asistan doktorlara da zarar verdiğine dair kanıtlar gördük. 24 saat veya daha fazla çalışma vardiyalarının, bir vardiyadan sonra araba kazası geçirme riskinin artmasıyla da ilişkili olduğunu gördük." dedi.
Uyku ve Sirkadiyen Bozukluklar Bölümü'nde yardımcı epidemiyolog olan baş yazar Matthew Weaver ise "İnsanların uykusuz kaldıklarında daha fazla hata yapmaya eğilimli olduklarını biliyoruz ve doktorlar da bir istisna değil. Önemli olan, çalışma saati sınırlamaları gibi müdahalelerin anlamlı bir etkisi olabileceğini görebiliyoruz. Çalışmamızda, çalışma saatleri sınırlıyken tıbbi hatalarda ciddi bir azalma olduğunu gördük. Bu önemli. Uzatılmış iş vardiyalarının riski ve limitlerin potansiyel faydası, hastalar ve sağlayıcılar için şeffaf olmalıdır." dedi.
Weaver, Barger ve meslektaşları, 2017'den sonra çalışma saati sınırlarının tersine çevrilmesinin etkisini incelemeyi planlıyor. Bir sonraki grup, 2020'den 2023'e kadar yerleşik anket yanıtlarını içerecek ve şu anda kaç hastanenin uzun çalışma vardiyalarını kullandığını inceleyecek.
.jpg&w=384&q=75)
