Çalışarak, didinerek, azimle, kararlılıkla, mücadeleyle geçen bir gençlik öyküsüdür asistanlık. Sürünerek bir dağa tırmanma mücadelesidir bu yaşananlar. İlkoğretim lise eğitim ve öğretiminde sınıfta parmakla gösterilen başarılı öğrencilerden biri olarak kariyerimiz başlar. Herkes bizlerden çok şey bekler. Üniversite sınavları kapıya dayanır ve çalışarak uğraşarak bileğimizin hakkıyla yüksek puanlar alarak tıp fakültesi hayatımız başlar ama mücadele bitmez. Uykusuz geçen sınav akşamları yüzlerce sayfalık notlar sayısız sınavlar sözlüler sürer de sürer.6 sene tamamlanır yeminimi ettim diplomamı aldım ve ben artık hekim oldum deriz gururla ama önümüzde dağ gibi duran TUS mevcuttur. Mezun olduğumuza bile sevinemeyiz. TUS ile mücadele başlar. Binlerce sayfalık TUS notlarını okumak ezberlemek uykumuzdan hayatımızdan gençliğimizden fedarkarlık yaparak deliler gibi çalışırsın belki ilkinde belki ikincisi veya üçüncüsü belki daha fazla girişte sınavı kazanırsın. Sınav öncesi zorla giitiğin mecburi hizmet kurası, istifa, geçici görev ,pratisyen diye horlanmalar bunları saymıyorum. Tus u kazandım dersin artık mutlusun çünkü azimle mücadele ederek alınımız teriyle başarılı olduk ve işte asistanlık başlar…
(bu yaşananlar bir cerrahi branşta bir çok kişinin yaşadığı eksiği olan fazlası olmayan bir asistan hekimin hayat siklusudur.)
Saat 6:30 telefonumun alarmı çalıyor. Bir asistan doktor odasında uykumun son demleri bir önceki gün nöbetçiydim gece 3 saat uyuyabilmiştim. Nöbet çok kötü geçti. Ameliyat olmuş bir iki hastam beni bir hayli yordu ama durumları gayet iyi.Aman Allah ım gözlerim açılmayacak gibi kendimi çok yorgun hissediyorum.Hastaların pansumanları var kalkmam gerekiyor.Gözlerimi pencereye doğrulttum dışarısı alacakaranlık bir gayretle kalkabildim.Pansuman arabasını alıp koridora çıktım koridorun sessizliğini pansuman arabam bozuyor.Hasta hasta pansuman yapmaya başladım. Kendimi mutsuz gergin ve sinirli hissediyorum. Hele ki hastaların çayım soğuyacak pansumanımı sonra yapın demesi beni sinirlendiriyor çünkü hastanın çayı daha önemli çünkü ben bir otelde oda servisi görevlisiyim hastanın memnuniyeti çok önemli ama içime atıp yapmacık bir kibarlıkla şimdi yapılması gerektiğini söyleyerek hastayı ikna edip pansuman devam ediyorum. Saat 7:30 pansumanlar bitti.Asistan viziti başlayacak. Aldığım notları sabah vizitinde hasta başında konuşmaya başlıyoruz. Saat 8:00 asistan viziti bitti. Bir bardak çay ve simit zaman geldi Bu durum beni birazda olsun mutlu ediyor. Çayımdan bir yudum simidimden bir ısırık alıyorum ve bir hasta yakını odaya giriyor. “Hastanın ağrısı var bi bakabilir misiniz” Tabi bakalım. Durum değerlendiriliyor ve hemşire hanıma gerekli order veriliyor. Neyse çay ve simide devam diyecekken uzman hekimlerimizin hadi vizit yapalım demesiyle notlarımı tekrardan alıyorum ve vizit başlıyor.
Dr.Ahmet B.
