İsveç’ in hem genç hem de doktor olmayan Sağlık Bakanı değişen dünya şartlarını anlamak bakımından çok iyi bir örnek oldu (1).
Birincisi, 29 yaşında birinin Sağlık Bakanı olması “dünyanın nasıl değiştiğinin” bir işaretidir.
Avusturya’ nın Dışişleri Bakanı da yanlış hatırlamıyorsam 28 yaşında.
Demek ki artık Bakan olmak için hatta Başbakan olmak için “yaşlı başlı, kelli felli” biri olmak icap etmiyor.
Oysa bizde devletin bile emekli ettiği kişilerin gözlerinin hâlâ bir koltukta olması, parti başkanlığı, belediye başkanlığı, bakanlık veya benzeri mevkiler için dolap çevirmeye devam etmeleri ne kadar anlamsız, değil mi?
Sağlık Bakanı’ nın doktor olması şart değil
İkincisi, bu sarışın, maviş gözlü “yakışıklı” Sağlık Bakanı beklendiği üzere doktor, dişhekimi, eczacı gibi “tıp erbabı” değil.
CV’ sine göre, Upsala Üniversitesinde “siyasal bilimler ve ekonomi” okumuş (2).
Demek ki Sağlık Bakanı olmak için illâ da profesör, doçent hatta doktor olmak gerekmiyor.
Sağlık Bakanlığı’ nın vazifesinin sağlık hizmetlerinin memleket çapında herkese en iyi şekilde ulaştırılması olduğu hatırlanacak olursa bunun için doktor olmanın şart olmadığı da kolay anlaşılır.
Bize gelince.
Hatırlarsanız kısa bir zaman önce Sağlık Bakan Yardımcılığına bir inşaat mühendisi atandı (3) ve çok tenkit edildi.
Mesela Sözcü gazetesi şunları yazdı (4):
“Sağlık gibi, toplumun geniş bir kesimini ilgilendiren bir konuda; ayda 10 bin lira civarında maaş, makam arabası, şoförü, sekreterler vs. ile bir inşaat mühendisi, o kadar doktor dururken Sağlık Bakanı Yardımcısı yapılıyor!”
Yakışıklı Bakan da tıpkı bizim Bakan Yardımcısı gibi tıpla uzaktan yakından ilgisi olmayan sahalarda, partisi adına çalışmış ve o kadar doktor dururken de Sağlık Bakanı oluvermiş ama İsveç Cumhurbaşkanının oğlu ile bir “arkadaşlığı” olup olmadığı hakkında bilgi edinemedim.
Sağlık sadece doktorlara emanet edilemez
Bu olay bana kimin söylediğini hatırlayamadığım şu sözü hatırlattı: “Sağlık, sadece doktorlara bırakılmayacak kadar ciddi bir iştir”.
Acı ama gerçek: “Tıp artık sadece tıp değil”.
Sadece tıp kitapları okuyarak iyi bir doktor olunmuyor.
Sağlık ve hastalık hakkında doğru karar verebilmek için tıp dışında ekonomi, işletme, ticaret, sosyoloji, hukuk, mantık, felsefe, politika, sanat, halkla ilişkilerden de anlamak gerekiyor.
Bu görüşü, “sadece tıbbı çok iyi bilen tıbbı da bilmiyordur” şeklinde de ifade edebiliriz.
Üstelik hem kişisel hem bir toplum sağlığı konusunda bir karar alınırken sadece “doktorları” dinlemenin çok yanıltıcı olabileceğini artık halk da biliyor.
Gelelim neticeye
Acı ama gerçek: “Tıp artık sadece tıp değil” demiştim ama aslında “daha da acı bir gerçek” var:
“Tıp camiası bu acı gerçeğin farkında değil!”.
Etıbba şapkasını önüne koyup halkın neden “tıp profesörünün ilacından değil, kanser ilacı yapan çobanın otundan-çöpünden” medet umduğunu düşünmek ve doğru cevabı bulmak zorundadır.
Bu gidiş, gidiş değil!
KAYNAKLAR
1. http://ahmetrasimkucukusta.com/2014/10/14/abur-cubur-ivir-zivir/isvec-in-genc-saglik-bakani/
2. http://www.government.se/sb/d/19192/a/248023
3. http://www.sabah.com.tr/gundem/2014/10/01/saglik-bakanligina-yeni-atama#
4. http://sozcu.com.tr/2014/gundem/saglik-bakanliginda-ilginc-seyler-oluyor-612150/
