MEDİMAGAZİN - Doktor öğretim üyelerinin sözleşme sorununa ilişkin okuyucu köşesine gelen yazıda şu ifadelere yer verildi:
“Devlet üniversitelerinde görev yapan doktor öğretim üyelerinin (eski adıyla yardımcı doçent) özlük hakları konusunda adaletsizlik bulunmaktadır. Doktor öğretim üyelerini sözleşmeli hale getiren sayılı 2547 sayılı Kanunun 23. maddesinde atamayla ilgili en çok dört yıl süre ile yapılır. Her atama süresinin sonunda görev kendiliğinden sona erer ifadesi, Anayasanın 128/1 maddesine aykırılık teşkil etmektedir. Doçent ve profesörler kadrolu çalışırken, araştırma ve öğretim görevlilerinin sözleşmesi koşulsuz/şartsız yenilenirken, doktor öğretim üyeleri asistanlarından bile daha az iş güvencesine sahiptir.
Diğer kamu görevlileri arasında yer alan doktor öğretim üyeleri kamu hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli görevleri yerine getiren kişilerdir. Bu nedenle doktor öğretim üyelerinin sözleşme ilişkisi Anayasa'ya uygun değildir. Aynı şekilde bu durum 2547 sayılı Kanunun madde 36/1 "Öğretim elemanları, üniversitede devamlı statüde görev yapar" hükmüne de aykırıdır. Buna karşın doktor öğretim üyeleri belirli süreler ile atanarak istihdam edilmektedir.
Maliyeye herhangi bir yükü olmayacak
ÜAK'ın (Üniversiteler Arası Kurul) doçentlik unvanı için bile şart koşmadığı yabancı menşeli indekslerde yayın koşulu, doktor öğretim üyelerinden her iki yılda bir istenebilmektedir (bazı üniversitelerde). Bu tür şartlar doktor öğretim üyelerinde stres, tükenmişlik, dışlanma duygusu, itibar kaygı vb. sonuçlara neden olmaktadır. Bazı üniversitelerde ancak bölüm başkanının uygundur imzasıyla uzatılan sözleşmeler, akademik teamüllere yakışık olmayan bağımlılık ilişkisi de doğurmaktadır. Kamu hizmeti yerine getiren, doçent ve profesörler ile aynı statüde olmalarına karşın asimetrik özlük haklarına sahip olan doktor öğretim üyelerinin çalışma hayatları zedelenmektedir. Ülkemizde yaklaşık 40 bin civarında doktor öğr. üyesi bulunmaktadır. Bu akademisyenlere daimi kadro verilmesinin maliyeye yükü ise sıfırdır. Bu nedenle bariz şekilde görünen bu haksızlığın düzeltilmesini talep ediyoruz.
Keyfi uygulamalara yol açıyor
Üniversiteler akademik kadrolara atama işlemlerini 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun yanı sıra, senatoları ve ardından YÖK genel kurulu tarafından onay alan Öğretim Üyeliğine Atanma ve Yükseltilme İlkeleri veya benzeri bir başlıkla hazırladıkları usul ve esaslara/yönergelere dayanarak yapmaktadırlar. Söz konusu ilkelerde sadece doktor öğretim üyesi kadrolarına performans kriterleri getirilmektedir. Ders yükleri, idari görevler, idare tarafından verilen diğer görevler (soruşturmacı vs.), jüri üyelikleri, dergi hakemlikleri vb. birçok mesai isteyen görevlere de, performans ölçütlerinde yer verilmemektedir. Doktor öğretim üyelerinin sözleşmelerinin kaç yıl uzatılacağı hiçbir nesnel gerekçe gösterilmeden 1 veya 2 yıl gibi düzenlenebilmektedir. Oysaki 2547 sayılı kanunda 4 yıla kadar atanabilecekleri belirtilmektedir. Bütün bu işlemler doktor öğretim üyelerinin istihdam ilişkilerinde ve özlük haklarında keyfi uygulamalar doğurmaktadır.”
