Doktor civanım (1 YORUM)

UZM. PSK. CEYDA ŞENEL

Doktorlar, canımızı emanet ettiğimiz. Ağızlarından çıkacak her kelimeyi büyük bir önem ve ciddiyetle dinlediğimiz kişilerdir. Onlara saygı ve sevgimiz sonsuzdur şüphesiz. Fakat bazı durumlar vardır ki onlara karşı hissettiğimiz bu olumlu duygular yenini kafamızda soru işaretlerine yol açabiliyor.
Ne gerek var…

Kanser tedavisi gören genç bir hasta otuzlu yaşlarda, ailesi ve yakın arkadaşlarından sürekli destekleyici ve cesaretlendirici destek alıyor. Günün birinde bu kırılgan durumda olan hastanın morali birden bire altüst oluyor neden? Kendini bilmez bir doktor yüzünden. Doktor Hanım hastaya sen fazla yaşamazsın gibi beni dehşete düşüren bir cümle kuruyor.

Be!, gereksiz insan, adam çok yaşar ya da yaşamaz o senin bileceğin bir şey olmadığı gibi kendi psikopatolojini hasta yatağındaki bir insandan çıkartamazsın!

Doktorsan doktorluğunu bil ve ellerini ve kafanı yorup iki literatür karıştır, sağlıklı hasta doktor ilişkisi nasıl kurulur öğren ve kendini geliştirmeye bak. Doktorum havalarında etrafta caka satmakla doktor olunmaz!

Hasta korkutmak ve gizemli havalar,

Bir başka problem de, hastaya teşhis koyarken olasılıkları saymak yerine bazı hekimlerin ağzını bıçak açmaz. Onlar test sonuçları gelene kadar beklerler. Size, “önemli bir şey olmayabilir” cümlesini kullanma lüksüne girmezler. Bilimsel olacaklar ya, hastaya yanlış bilgi vermeme adına girdikleri obsesyon yüzünden, size test sonuçlarını aldırana kadar kurdeşen döktürürler. Artık siz benim durum nasıl olsa ciddi moduna girer hasta olmanın sekonder kazançlarını yaşamaya başlarsınız ki, a..aa… bir de ne öğrenesiniz vücudunuzda çıkan hava dolu bir balon içinmiş bu kadar gizem. Valla söyleyecek şey bulamıyorum ve yorumu sizlere bırakıyorum.

Geçenlerde internette dolaşırken bir doktorun yazdığı anlamsız birkaç cümle çarptı gözüme onlardan bir kaçını size aktarmak istiyorum.

Doktor bey/hanım şöyle yakınır, “Doktorlar sinirsiz insanlardır, hatta insan değil robotturlar, yorulmaz, uyumaz, tatil yapmaz ve sinirlenmezler. İstediniz kadar, hatta sonsuza kadar soru sorabilirsiniz, hatta sorduğunuz soruların cevaplarını dinlemek bile zorunda değilsinizdir, doktor önceki soruya cevap vermekteyken, yeni soru sorabilirsiniz, doktor buna hiç alınmaz. Üstelik, doktora sorduğunuz ve cevabını aldığınız konuda doktorun dediklerini uygulamak zorunda bile değilsiniz, ama iyileşmediğinizde doktorun dediklerini uygulamadığınız halde doktora hesap sorma hakkınız vardır.”

Acaba bu “doktor” hiç şunu düşünmüş müdür. Ben yeterli ve sağlıklı bilgi verebiliyor muyum? verdiğini düşünelim, karşısındaki hasta bir kişinin merak ve heyecanını hesaba ne kadar katıyor? Hepsinden önemlisi ne kadar empati kurabiliyorum?

Sağlık alanındaki eksiklerimiz malesef eğitim eksikliğinden kaynaklanıyor. Değişim ve yenilikleri dünya ile birlikte takip edip geliştirmeliyiz, on yıl sonra değil!

Yenişafak

...................

Sayın Medimagazin yetkilileri,

Sayın Ceyda Şenelin 30.08.2009 tarihinde sitenizde yer alan yazısında, münferit birkaç olaydan çıkarak yapılmış, oldukça genel değerlendirmeleri ilgiyle okudum.Yazının hemen başındaki abartılı doktor övgülerini görünce de - ne yalan söyleyeyim- 'kim bilir şimdi ne eleştiriler geliyordur' u aklımdan geçirdim. Doktora olumsuz bakışın prim yaptığı bu dönemde bir psikologdan ( sanıyorum psikiyatr değil) böyle çarpıcı eleştiriler okumak beni rahatsız ederdi ancak eleştirilerin içinin pek dolu olmadığını görünce biraz rahatladım.

Her şeyden önce her meslekde olduğu gibi hekimlikte de gerek mesleki açıdan gerek hastaya yaklaşım açısından hata yapanlar vardır ve olacaktır. Bununla birlikte normal şartlarda hiçbir hekim bir hastaya ' sen çok yaşamazsın' gibi bir söylemde bulunmaz; bulunuyorsa zaten bu hekim doğrudan Ceyda Hanımın alanına girer.

Her doktorun hastaya yaklaşımında bazı değişiklikler olabilir. Ülkemiz gibi doktorun ağzından çıkan her kelimeye çok sayıda yorum yapıldığı bir ortamda bazı doktorların ketumane davranmasını yadırgamamak gerekir sanırım.

İnternetde gezen o yazı, doktorların yaşadığı sıkıntıları ve hastaların doktorları algılamalarını biraz da esprili bir dille irdeleyen bazı cümlelerden ibaretdir..Yazının içeriğini okuduğunuzda, doktorun hastaları ile empati kurması bir yana hastaların zaman zaman doktorlarla empati kurmasının gerekliliğine vurgu yapılmaktadır.Eğitimin gerekliliğinin zaten reklamlar da dahil olmak üzere her yerde sloganlaştığı bir ortamda 6 yıl okul, 4-6 yıl (uzman hekimler için) uzmanlık eğitimi alan bir mesleğin fertleri de olsa hekimlerin de herkes gibi öğreneceği daha çok şey olduğu açıktır. Saygılarımla...

Dr. Mesut Kanpeli