İlk tedaviye başlamak için;
ESKİ HALİ: a) Erişkin Hastalarda; Karaciğer biyopsisinde HAI > 7 veya fibrozis ≥2,
YENİ HALİ: “a) Erişkin Hastalarda; Karaciğer biyopsisinde HAI≥6 veya fibrozis ≥2,”
b) “Kronik Hepatit B tedavisi” başlıklı 6.2.13.A numaralı alt maddesinin (3) numaralı fıkrası aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
ESKİ HALİ: 3) Erişkin hastalarda İnterferonlar ve pegile interferonlar ALT değeri normalin üst sınırının 2 katını geçen ve HBV DNA ≤ 107 kopya/ml olan hastalarda kullanılabilir. İnterferonlar ve pegile interferonlar kronik hepatit B hastalarında en fazla 48 hafta süreyle kullanılabilir.
YENİ HALİ: (3) Erişkin hastalarda İnterferonlar ve pegile interferonlar ALT değeri normalin üst sınırının 2 katını geçen, HBeAg negatif olan ve HBV DNA ≤ 107 kopya/ml olan hastalar ile HBeAg pozitif olan ve HBV DNA ≤ 109 olan hastalarda kullanılabilir. İnterferonlar ve pegile interferonlar kronik hepatit B hastalarında en fazla 48 hafta süreyle kullanılabilir.”
c) “Kronik Hepatit B tedavisi” başlıklı 6.2.13.A numaralı alt maddesinin (5) numaralı fıkrasının (a) bendi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
Erişkin hastalarda oral antiviral tedaviye;
ESKİ HALİ: a) HBV DNA ≤107 kopya/ml (2.000.000 IU/ml) ise günde 100 mg lamivudin ile başlanır. Tedavinin 24 üncü haftasında HBV DNA 50 IU/ml (300 kopya/ml) ve üzerinde olan hastalarda diğer oral antiviraller kullanılabilir.
YENİ HALİ: “a) HBV DNA ≤ 107 kopya/ml (2.000.000 IU/ml) ise günde 100 mg lamivudin veya 600 mg telbivudin ile başlanır. Tedavinin 24 üncü haftasında HBV DNA 50 IU/ml (300 kopya/ml) ve üzerinde olan hastalarda diğer oral antiviraller kullanılabilir.”
ç) “Kronik Hepatit B tedavisi” başlıklı 6.2.13.A numaralı alt maddesinin (6) numaralı fıkrasının (a) bendi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
Erişkin hastalar oral antiviral tedavi altındayken;
ESKİ HALİ: a) Oral antiviral tedavisi alan hastalarda negatif olan HBV DNA’nın pozitifleşmesi veya HBV DNA’nın 10 kat yükselmesi ile başka bir oral antiviral ajana geçilebilir veya almakta oldukları tedaviye ikinci bir oral antiviral eklenebilir. Başka bir antiviralden lamivudine geçişte ve entekavir veya adefovir tedavisinden tenofovir tedavisine geçişte bu koşullar aranmaz Ancak lamivudin kullananlarda (Tedavinin 24 üncü haftasında HBV DNA 50 IU/ml (300 kopya/ml) ve üzerinde olan hastalar dışında) entekavir veya telbivudine geçilemez veya eklenemez, adefovir kullananlarda tenofovir eklenemez..
YENİ HALİ: “a) Oral antiviral tedavisi alan hastalarda negatif olan HBV DNA’nın pozitifleşmesi veya HBV DNA’nın 10 kat yükselmesi ile başka bir oral antiviral ajana geçilebilir veya almakta oldukları tedaviye ikinci bir oral antiviral eklenebilir. Başka bir antiviralden lamivudine geçişte ve entekavir veya adefovir tedavisinden tenofovir tedavisine geçişte bu koşullar aranmaz. Lamivudin veya telbivudin tedavisinin 24 üncü haftasında HBV DNA 50 IU/ml (300 kopya/ml) ve üzerinde olan hastalarda diğer oral antiviraller kullanılabilir. Ancak bu tedavilerin 24 üncü haftasında HBV DNA 50 IU/ml (300 kopya/ml) altında ise başka bir oral antiviral ajana geçilemez veya eklenemez.”
d) “Kronik Hepatit B tedavisi” başlıklı 6.2.13.A numaralı alt maddesinin (7) numaralı fıkrası aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
Oral antiviral tedavinin sonlandırılması
ESKİ HALİ: a) HBeAg pozitif olan hastalarda oral antiviral tedavi sırasında HBeAg serokonversiyonundan (HBeAg negatif, anti-HBe pozitif ve HBV DNA negatif olduktan) sonra en fazla 12 ay daha oral antiviral tedavi kullanılabilir. Her yenilenen raporda hastaların tedavi başlangıcındaki ve güncel HBeAg ve HBV DNA durumları belirtilmeli ve belgelenmelidir.
b) HBeAg negatif olan hastalarda oral antiviraller, HbsAg pozitifliğini gösterir güncel laboratuar sonucu her yenilenen rapora eklenerek, HBsAg kayboluncaya kadar kullanılabilir.
YENİ HALİ: “(7) Oral antiviral tedavinin sonlandırılması
a)Her yenilenen raporda tek başına HBsAg pozitifliği veya HBsAg negatifliği ile birlikte Anti-HBs negatifliği raporda belirtilmelidir.
b) Oral antiviral tedavi, HBsAg negatif hastalarda Anti- HBs pozitifleştikten sonra en fazla 12 ay daha sürdürülür.”
Not: Tebliğin YENİ HALİ’nde kırmızı yazılar yeni eknenen değişiklikleri göstermektedir.
Kaynak: Sağlık Uygulama Tebliği, 5 Kasım 2011