Amerika Birleşik Devletleri'ndeki bilimadamları, gribe karşı aşılamanın yara bandını andıran yapışkan bantlarla yapılmasını sağlayan yeni bir yöntem geliştirdi.
Hastalar bir kaç saniyede kendilerini aşılayabilir
Üzerinde onlarca minyatür iğne olan plasterin, aşıyı acısız şekilde cilt altına ulaştırdığı açıklandı.
Yapışkan bant üzerindeki mikro-iğneler ise daha sonra eriyip kana karışıyor.
Fareler üzerindeki denemeleri başarıyla tamamlanan yöntem, enjektörlerle yapılan geleneksel aşıları ve dolayısıyla 'iğne korkusu'nu ortadan kaldırabilir.
Çalışmayı yapan Emory Üniversitesi ile Georgia Teknoloji Enstitüsü uzmanları, geliştirdikleri yapışkan bantın bir sağlık görevlisinin desteğini gerektirmeden hasta tarafından bizzat kullanılabileceğini, bu nedenle de özellikle salgınların denetlenmesinde çok etkili olabileceğini düşünüyor.
Uzmanlardan Dr Sean Sullivan, yapışkan bantların eczaneden veya posta siparişi ile alınabileceğini, enjektörlerin ve sivri iğnelerin yarattığı türlü riskin de bu şekilde önleneceğini söylüyor.
İnsanların (aşıyı içeren) yapışkan bantı postayla ya da eczaneden aldığı ve sonra evlerinde kendilerine uyguladığı bir geleceği öngörüyoruz.
Dr Sean Sullivan
Nature Medicine dergisinde yayınlanan çalışma, sadece grip aşısı üzerine odaklanıyordu. Ancak bu yöntemin gelecekte diğer aşılar için de kullanılabileceği düşünülüyor.
Dünyanın özellikle yoksul kesimlerinde şırıngaların birden çok kez kullanımı, HIV ve Hepatit-B virüslerinin yayılmasında rol oynuyor.
Vücutta çözülüyor
Aşı için kullanılan mikro-iğnelerin her biri yaklaşık yarım milimetre uzunluğunda.
Plastiğe benzeyen polimer maddesinden yapılan iğneler, vücutta çözülüp güvenli şekilde atılıyor.
Kurutulan aşı içeriği ise, polimerin içine karıştırılıp şekil veriliyor. Mikro-iğneler çözülünce, geriye sadece suyla kolayca çıkan yapışkan bant kalıyor.
100 iğneli prototip aşı, önce derisi insanlarınkiyle yaklaşık aynı kalınlıktaki domuzlarda denendi.
Yapışkan bant şırıngaların olumsuz etkilerine karşı çözüm sunuyor
Daha sonra farelerde bantın aşının içeriğini aktarmada ne derece etkili olduğu test edildi.
Bir grup fare, geleneksel yöntemle, iğne ile aşılanırken diğer gruba boş ya da aşı içeren bantlar yapıştırıldı.
Üç ay sonra bant kullanılan farelerde bağışıklığın, şırınga ile aşılananlardan daha güçlü olduğu belirlendi.
Seri üretime geçildiğinde, mikro iğneli bantların maliyetinin, şırıngalı iğnelerinkiyle aynı olması bekleniyor.
Ancak yeni yöntemle düzenlenecek aşılama kampanyalarının toplam maliyeti çok daha düşük olabilir, çünkü sağlık personeli ve atık toplama maliyetlerinden tasarruf ediliyor.
Yapışkan bantın piyasaya çıkabilmesi için insanlar üzerinde de denenip onay alması gerekiyor. Bu süreç ise bir kaç yıl alabilir.
