Serum testosteron düzeyleri en üst seviyelerde bulunan diyabetli erkeklerde, en düşük dörtte birlik seviyedeki diyabetik erkeklerle karşılaştırıldığında, akut miyokard infarktüsü (Mİ) riskinin yüzde 25 daha düşük olduğu bildirildi (p=0,02). Bununla birlikte, diyabeti olmayan erkek ve kadınlarda testosteron düzeylerinin akut Mİ için prediktif olmadığı saptandı.
Kesin kanıtlar için daha fazla araştırma yapılmalı
İsveç çalışması 40 yaş üzeri 538 erkek ve 571 kadınla yapıldı ve 2013 Avrupa Diyabet Çalışmaları Birliği toplantısında sunuldu. Sunumun yapıldığı oturumun moderatörü Glaskow Üniversitesinden Dr. Naveed Sattar, kesin bir bağlantının ortaya konması için daha fazla çalışmaya ihtiyaç olduğunu belirtti. Kardiyovasküler hastalıklarda testosteronun rolü ile ilgili uzun süredir hipotezler olduğunu söyleyen Satar, diğer araştırmalarda testosteronun kardiyovasküler olaylar için sebepsel bir risk faktörü olarak saptanmadığını hatırlattı. Düşük testosteron seviyelerinin belki de sadece var olan başka bir şeyin yansıması olabileceğini vurguladı.
Serum testosteron düzeyleri ile akut Mİ arasında ters bir ilişki var
Çalışmanın lider araştırmacısı İsveç’teki Gothenburg Üniversitesinden Dr. Bledar Daka da bu görüşlere katıldığını, yürüttüğü çalışmanın sonuçlarının kesin bir yargı için yeterli olmadığını, çoğaltma çalışmalarına ihtiyaç duyulduğunu belirtti. Yine de bu çalışmanın genel popülasyonda serum testosteron düzeyleri ile akut Mİ arasında ters bir ilişkinin varlığını göstermesinin, üstelik bu ilişkinin diyabetli erkeklerde anlamlı bulunmasının önemli olduğunu vurguladı. Daka, önceki çalışmalarda serumdaki testosteronun koroner arterler üzerinde vazodilatör bir etkisinin saptandığına ve testosteron düzeyi düşüklüğü ile erkeklerde kardiyovasküler hastalıklardan ölüm oranları arasında ilişki tespit edildiğine dikkat çekti.
Testosteron düzeyi yüksek olan diyabetli erkeklerde akut Mİ riski anlamlı olarak düşük
Bu çalışmada denekler 14,1 yıl süresince takip edildiler. Diyabet hastası olmayan 64 erkek ve 49 kadında akut Mİ izlendi. İstatistiksel açıdan anlamlı fark sırasıyla yüzde 14,2’ye karşın %9,7; p=0,02 oldu. Diyabetli erkek ve kadınlardaki akut Mİ oranları ise sırasıyla %20,8 ve %24,3 idi. Bazal total testosteron düzeyi erkeklerde 13,5 mmol/L iken, kadınlarda 1,00 mmol/L olarak saptandı. Diyabetli erkeklerde testosteron düzeyi en yüksek çeyrek dilimde yer alanlarda akut Mİ riski anlamlı olarak düşük bulundu (p=0,006). Kadınlarda ise ister diyabetli olsun ister olmasın, serum testosteron düzeyleri ile akut Mİ arasında ilişki tespit edilemedi.
