Fakülteler içerisinde en ağır ve en uzun eğitim tıp fakültelerinde. Ama o kadarı yetmiyor. Uzmanlık eğitimi için de çok geceler uykusuz kalmaları gerekiyor. Zorunlu hizmetse olmazsa olmazların başında geliyor...
Daha önce, tüm doktorlar aynı süreçten geçtikleri için sıkıntılı bir durum söz konusu değildi. Ama görünen o ki, sağlık sektöründe de çok şeyler değişmiş:
“Gerçek bir hikâye: Sağlık ocağında çalışan bir pratisyen hekim, uzmanlık sınavına girer ve üniversitede 3,5 yılda uzmanlık yapar (bu sırada, sağlık ocağındaki arkadaşları, aile hekimliğine geçip 3 katı maaş almaya başlar).
Devlet, bu kişiyi uzman oldu diye eşinden çocuğundan ayırıp doğuya mecburi hizmete gönderir. Uzman kişi, mecburi hizmeti bitirip yine eski şehrine döndüğünde, sağlık ocağındaki bütün arkadaşları, oturdukları yerde uzman olmuştur bile.
Hatta mecburi hizmetten muaf ve TUS sınavı, nöbet ve tez hazırlığı olmadan, sanal yolla...
Şaka gibi ama Sağlık Bakanlığı budur. Uzmanlık derneğimizin bütün çabaları yetersiz kaldı.
Lütfen böyle bir haksızlığı manşetten verin artık...”
Sağlık Bakanlığı umarız bu konuya bir açıklık getirir...
