RİVAYETTİR ki, Hz. Muhammed’in doktorla ilk tanışması, amcası Ebu Talib’in himayesinde geçirdiği çocukluk döneminde oldu. Gözlerindeki rahatsızlık nedeniyle Mekke’nin Hıristiyan kökenli doktoru Abdurrahmân el-Attar tarafından muayene edildi. Muhammed Hamidullah’ın, “İslam Peygamberi” kitabında el Halebi’den yaptığı alıntıya göre hastalığı muhtemelen göz iltihabıydı.
Taberi, Hanbel ve Ebu Sa’d’ın yazdıkları
Doktor Ebu Rimse et Teymi’nin Hz. Muhammed’e ilgisi ise omzunda bulunan ve “Peygamberlik Mührü” olarak adlandırılan izle ilgilidir. Müslüman olmak için Medine’ye gelen Teymi’nin Hz. Muhammed’i muayene etme isteğini, İbn Hanmel ve İbn Sa’d’ın eserlerinden aktaralım: “Ben tabipler ailesine mensup bir doktorum… İnsan vücudundaki hiçbir kan damarı ve kemik bizim için meçhul değildir. Omzundaki şu hastalığı bana göster. Eğer çıkıntılı bir yumru söz konusu ise onu kesip yerinden çıkarır, ilaçla tedavi ederim.” Hz. Muhammed öneriyi kabul etmez, doktorların ize yönelik ilgisi ise geçmez. “Tarihin Babası” olarak nitelendirilen Ebu Taberi, “Ettabu’l Arab” lakabıyla anılan bir başka doktorun da “Peygamberlik Mührü” ile ilgilendiğini yazar. İslam kaynaklarına göre Hz. Muhammed’in hayatında, hikayesi ayrıntılarıyla bilinen bir diğer doktor da Damad el- Ezdi’ydi. İmam Zehebi’nin “İslam Tarihi” eseri, Ezdi- Hz. Muhammed diyaloğunu, Ezdi’nin ağzından şöyle anlatır:
“Ben ‘Cin çarpmasına karşı muska yaparım, Allah da benim elimle dilediği kimseye şifa verir. Haydi, gel de sana muska yapayım’ dedim. Hz. Muhammed ise ‘Şüphesiz Hamd Allah’a mahsustur. Ona hamd eder, Ondan yardım dileriz. Allah kime hidayet vermişse onu saptıracak kimse olamaz. Onun sapıttırdığına kimse hidayet veremez. Allah’tan başka ilah olmadığına, onun tek olup, ortağı olmadığına şahadet ederim. Ve Muhammed’in de onun kulu ve Resulü olduğuna şahadet ederim’ karşılığını verdi. Bu sözleri tekrarlamasını istedim. Üç kere tekrarladı. Bunun üzerine ‘Vallahi ben kahinlerin de sihirbazların da şairlerin de sözlerini duydum. Ama şu kelimeler gibisini asla duymadım… Haydi ver elini de İslam üzere sana biat edeyim’ dedim.” Ve Ezdi, Hz. Muhammed’in yanından bir Müslüman olarak ayrıldı.
Ebi Vakkas’a tavsiyesi
Genç İslam toplumu kaynaklarında adı en çok geçen doktorlar arasında “Tabibü’l Arap” namıyla meşhur Taifli Haris b. Kelede es Sekafi de vardır. Hamidullah’ın satırlarından okuyalım: “...el-Haris, bir zamanlar Resulullah (AS)’ı bile tedavi etmişti. Anlaşıldığına göre kendisi onun tedavisinden çok memnun kalmıştır. Zira, İbn Hacer’in el-İsabe adlı eserinde naklettiğine göre, Sa’d ibn Ebî Vakkas hastalandığında, Resulullah kendisini ziyarete gitmiş ve kendisini el-Haris’e tedavi ettirmesini salık vermiştir.”
İslam toplumuna örnek
Hz. Muhammed, yaşamı boyunca tıp alanındaki görüş, tavsiye ve uygulamalarıyla genç İslam toplumuna onlarca örnek bıraktı. İbn Hanbel’in aktardığı bir hadis bu örnekler arasında öne çıkar: “Bir gün bazı Bedeviler Resulullah’ın huzuruna girmişler ve konuşma sırasında kendisine şöyle bir soru yöneltmişlerdi: İslam’da ilaç kullanmak suretiyle tedavi olmak meşru mudur? Resulullah, gayet anlaşılır bir biçimde şöyle cevap vermiştir: Elbette! Zira, Allah, ihtiyarlık dışında, çare ve dermanını vermediği hiçbir hastalık yaratmamıştır.”
Hamidullah da Hz. Muhammed’in dönemin sahte doktorlarıyla ilgili kararlarına değinir: “İbn Mâce ve Nesâ’î’nin naklettiklerine göre, Resulullah, tıp ve hekimlik bilgisine sahip olmayan kimselerin, hastaların tedavisiyle uğraşmalarını resmen yasaklamış ve bu hastalara verecekleri her türlü zarardan kendilerinin sorumlu olacaklarını açıklamıştır. Ebu Davud da Resulullah (AS)’ın, tabibe ödenecek tedavi ücretinin meşru olduğunu açıkladığını nakleder.”
