Ben Dr.Merve Dumlu
15 Ocak 1988 tarihinde Bursa’da Beşiktaşlı olarak doğdum.
2012 yılında Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden mezun oldum.
Bursa’nın İznik ilçesi Toplum Sağlığı Merkezine mecburi hizmetimi yapmak üzere atandım. İlçenin muhteşem güzel olması ve çalışma arkadaşlarımın kusursuz insanlar oluşlarından dolayı kendimi bildim bileli beyin cerrahı olmak istememe rağmen 3 yıl boyunca TUS’a girmedim.
3 yıl İznik’te çalıştıktan sonra 1 yıl da Çanakkale merkezde görev yaptım. Sonrasında 2016 yılında girdiğim TUS’ta 54 puanla Adnan Menderes Üniversitesi (ADÜ) Tıp Fakültesi Beyin Cerrahisi’ne girdim.
ADÜ’de 3,5 yılımı tamamladım. ADÜ beyin cerrahisine gelmiş ilk ve tek kadın asistan olarak devam ediyorum.
İşte bir sabah kalktıktan sonra dakika dakika yaşadıklarım!
06:15-Her zamanki gibi sabah henüz gün ağarmadan -alarmdan önce- uyandım. Bir süredir kahvaltıyı es geçiyorum o yüzden biraz geç kalktım. Ufak bir makyaj yaptıktan sonra evden çıktım.
Hava buz gibi, 2 dereceyi gösteriyor. Aydın ne kadar soğuk olabilir ki diye düşünülebilir ama sabahları gerçek anlamda soğuk oluyor. Hava hem soğuk hem de karanlık. Evden karanlıkta çıkıp eve karanlıkta dönmek yordu beni artık. Sıcağı hiç sevmediğim halde sırf bu sebepten bir an önce yaz gelsin istiyorum. Bazı geceler-nöbetçi olmadığım halde- acil olarak hastaneye gitmem gerekebiliyor, bu yüzden evim hastaneye yakın. Bir de bu saatte pek trafik olmuyor malum.
07:10- Hastanedeyim. Hastane Aydın’ı gören bir tepenin üzerinde, çok fazla rüzgarlı oluyor bu yüzden çok daha soğuk. Otoparkta sadece dün gecenin nöbetçilerinin araçları var yine. Bir de ortopedinin çömezleri gelmiş erkenden. Otopark sıkıntısı çekmiyorum hiç.
07:30-Sabah vizitine yoğun bakımdan başlıyoruz. Diğer arkadaşlar ve hocalarım gelinceye kadar gece çekilen BT ve MR’lara bakıyorum. Vizite geç kalan, ekibe öğle yemeği ısmarladığı için herkes tam saatinde yoğun bakımda!
Vizit sonrası görev yerlerine dağılmadan önce kahve içmek için kantine çıkıyoruz genellikle. Çok uzun yıllardır kahve içmiyorum, tercihim çaydan yana. Kahve sonrası dağılıyoruz, bugün ameliyat günüm. Sinan’la birlikte ameliyattayız. Hoca vizitlerinden kurtulduk demek bu.
08:00-Hastayı ameliyathaneye aldık. En sevdiğim ameliyathane odası 5 nolu salon, kendimi ait hissettiğim yer. Anestezi hazırlıkları yaklaşık 20 dakika sürüyor. 8.20’de vakaya başlıyoruz. Lomber disk hernisi aldık, çok uzun sürmez muhtemelen.
10:10- ilk vakadan çıktık. Ameliyathanenin içinde küçük bir kantinimiz var, vaka sonrası salon temizleninceye kadar zaman geçirdiğimiz ufak bir yer. Bu sefer limonlu yeşil çay içiyorum.
10.20-İkinci hastayı salona aldık. Anevrizma hastası, uzun ve zorlu bir ameliyat. Anestezi hazırlığı da uzun sürüyor, neredeyse 1 saat. Anevrizma ameliyatları beyin cerrahisinin en heyecanlı ve güzel vakalarından biri, benim de en sevdiklerimden. 11.10’da vakaya başlıyoruz.
15.00-İkinci vakadan ancak çıkabildik. Tahmin ettiğimiz gibi uzun ve zorlu geçti. Bu arada öğle yemeğini kaçırmış olduk. Hastayı yoğun bakıma çıkarıp Melih’e teslim ettik, anesteziden tam olarak uyanmamıştı. Melih muayenesini yapıp arayacak. Sinan tost yemek için kantine gitti. Kantinden bir şeyler yemekten pek hoşlanmıyorum, ameliyathaneye döndüm. Bu arada salon da temizlenmiş.
15:15-Üçüncü hastayı odaya aldık. 15.50’de hasta uyudu. Üçüncü vaka lomber füzyon. Başlamadan önce Melih aradı, çıkan hasta uyanmış, iyi olduğunu söyledi.
19:30-Son vakadan çıkabildim, dolayısıyla akşam yemeğini de kaçırmış oldum. Kürşat’la nöbetçiyiz, hızlıca bir vizitin ardından tavuk pilav söyledik, gerçekten acıkmışım.
Kürşat biraz ders çalıştı, ben de tez hastalarımın görüntülerine baktım.
23:00-Acilden aradılar. 30 yaşında motosiklet kazası, tabi ki kask yok! Neyse ki durumu çok kötü değil. Kafatasında 2 adet ameliyat gerektirmeyen kırığı ve küçük bir kontüzyonu var. Yoğun bakıma yatırdık, birkaç gün takip etmeyi planlıyoruz.
00:00- Yoğun bakıma vizit attık. Yoğun bakımda 10 hastamız var, 6 hastayı entübe takip ediyoruz. Şimdilik durum stabil görünüyor. Ertesi günün preop hastalarının hazırlıklarını tamamlayıp, yoğun bakım hastalarının sabah kanlarını istedikten sonra dinlenmek için odaya geçtik.
04:45-Sabaha karşı Muğla 112 aradı. Spontan SAK nedeniyle bir hastanın sevki için görüştük. Nöroanjiyo ünitesine sahip olduğumuz için bölgeden genellikle anjiyo ve anevrizma cerrahisi için aranıyoruz. Hasta için anestezi yoğun bakımdan yer ayarlayıp, hastayı kabul ettik.
06:30-Sabah pansumanları ve diğer işler için ayaktaydık. Kürşat pansumanları yaparken ben de anjiyo ve ameliyat olacak hastaları hazırladım. Bugün Kaan’la birlikte anjiyodayız.
07:45- Daha vizit bitmeden Muğla’dan kabul ettiğimiz hasta geldi. Acil şartlarda anjiyoya aldık. Acil olarak vakaya girdiğim için hoca vizitinden de yırttım yine! 4 tane planlı anjiyo hastamız vardı, yeni hastayı öncelikli olarak aldık. ACA anevrizması tespit edilen hastaya endovasküler tedavi kararı alındı, ertesi gün işlem yapmayı planlıyoruz.
12:00-Anjiodayken gün biraz daha rahat geçiyor. Öğlene kadar 3 hasta aldık. Bu sefer öğle yemeğine yemekhaneye gidebildik. Genelde yemekhanede yemiyorum, yemeklerimi evden getirmeyi tercih ediyorum ancak dün gece nöbetçi olduğum için getiremedim; mecburen yemekhanedeyiz.
14:00-Öğleden sonra 2 coil hastamız var. Endovasküler vakalar özellikli ve uzun süren vakalar. İlk vakaya 14 gibi başladık, 16’da çıktık. Hastayı yoğun bakıma teslim ettikten sonra nöroanjioya döndük. Hasta yakının getirdiği tatlı vaka arası çok iyi geldi. Diğer hastayı ancak 16.30 gibi alabildik. 18.30’da vakadan çıktık. İki hastamız da yoğun bakımda, gayet iyiler. Birkaç gün yoğun bakımda misafirimiz olacaklar.
16:45-Akşam vizitini yapabildik.
19.30-Nihayet 36 saatten daha uzun bir süre sonunda hastaneden çıktım. Hava yine karanlıktı, trafiğe yakalanmadan 15 dakikada evdeydim. Ertesi sabah 6’da uyanmadan önce kendime ayırabileceğim, yemek yiyeceğim, dinleneceğim, uyuyacağım ve bu arada uzmanlık sınavı için ders çalışmam ve tez yazmam gereken tam 10 saat 30 dakikam var.
Merak edenler için D vit değerim 10.8