MEDİMAGAZİN - Boyun ve bel ağrısı yaygın bir sorundur. Aslında, Küresel Hastalık Yükü Çalışması 2021'den elde edilen verilerin analizine göre, bel ağrısı küresel olarak engellilikle yaşanan yıllara katkıda bulunan başlıca faktördür ve boyun ağrısı dördüncü sıradadır.
Kuzey Amerika Omurga Derneği'ne göre bel ağrısı, semptomlar altı haftaya kadar sürdüğünde akut, ağrı 12 haftadan uzun sürdüğünde ise kronik olarak tanımlanmaktadır.
Derneğin klinik kılavuzlarına göre, bu ağrının tedavisi söz konusu olduğunda, hekimler hastaların opioid kullanımını dikkatli bir şekilde sınırlandırmalı ve kısa bir süreyle kısıtlamalıdır. Ağrının giderilmesi için opioidler ancak diğer farmakolojik tedaviler işe yaramadığında veya kişi kişisel nedenlerle bunları alamıyorsa önerilir.
Avustralya'daki Sydney Üniversitesi Kas İskelet Sağlığı Enstitüsü'nde profesör olan Christine Lin, bu kılavuz ilkelere ve "ağrıyı azaltmada etkili olduklarına dair hiçbir kanıt olmamasına rağmen, opioid ağrı kesicilerin birçok ülkede bel ve boyun ağrısı olan kişiler için hala yaygın olarak reçete edildiğini" söyledi. Christine Lin'e ait araştırma geçtiğimiz hafta The Lancet dergisinde yayımlandı.
Araştırmaların azlığı nedeniyle, bilim insanları 310 kişiden oluşan küçük bir kohortu tedavi etmek için opioid kullanmanın etkinliğini ve güvenliğini inceledi. Hastalar Şubat 2016 ve Mart 2022 tarihleri arasında Sidney'deki birinci basamak kliniklerinden veya hastanelerden boyun veya bel ağrısı için yardım istemişlerdi. Çalışmanın başlangıcında katılımcılar ortalama 44 yaşındaydı ve 12 hafta veya daha kısa bir süre boyunca en az orta derecede ağrılı boyun veya bel ağrısı ya da her ikisini birden yaşamışlardı.
Çalışma katılımcıları daha sonra rastgele iki gruba ayrıldı: Bir grup altı hafta boyunca nalokson ve günde 20 miligrama kadar opioid oksikodon kombinasyonu aldı. Nalokson, opioidlerin yaygın bir yan etkisi olan kabızlığı önlemek ve dolayısıyla katılımcıların hangi grupta olduklarını anlamalarını engellemek için kullanıldı. Diğer gruba ise plasebo hapı almaları söylendi.
Her iki gruba da haftada bir görmeleri söylenen bir doktor tarafından bakım ipuçları verilmiştir. Bu bakım, doktorun onlara güven vermesini ve aktif kalmalarını, yatak istirahatinden kaçınmalarını ve gerekirse nonopioidler de dahil olmak üzere diğer tedavilerden kaçınmalarını tavsiye etmesini içeriyordu.
Yazarlar, sırt ve boyun ağrısı üzerindeki etkiler açısından opioidlerin plasebodan daha yararlı olmadığını buldu. Tedaviden altı hafta sonra, ortalama ağrı skoru opioid grubunda 2,78 ve plasebo grubunda 2,25 idi ve bu fark zamanla arttı. Opioid grubunda 26. ve 52. haftalarda plasebo grubuna kıyasla daha fazla kişinin ağrısı devam etmiştir.
Yazarlar ayrıca opioidlerin sırt ve boyun ağrılarını hafifletme olasılığının düşük olmasının yanı sıra, kısa süreli ve makul kullanımdan sonra bile zarar verebileceğini keşfetti.
Opioid grubu, plasebo grubuna göre daha kötü ruh sağlığı skorlarına ve daha fazla bulantı, baş dönmesi ve kabızlık raporuna sahipti. Lin yaptığı basın açıklamasında, "Kısa bir süre için bile olsa opioid ağrı kesicilerin reçete edilmesinin uzun vadede opioid kötüye kullanımı riskini artırdığını da biliyoruz" dedi.
.JPG&w=384&q=75)
