Yaklaşık 1,5 yıl önce hastanede göreve başlayan 19 yıllık hekim Minici, çocuklarla ve aileleriyle güzel bir iletişim kurdu. Tedavi olan çocukların bazıları Minici için aileleriyle çizdiği resim ve yazdıkları şiirleri getirmeye başladı.
Şiir ile resimleri odasının duvarına asan Minici, çocukların eserlerini 23 Nisan'da açacağı sergide daha fazla kişiyle paylaşmayı hedefliyor.
Minici, çocukların kendisi için çizdiği resimleri hediye ettiğinde çok mutlu olduğunu ve resimleri duvarda sergilemeye başladığını ifade etti.
Zaman geçtikçe resimlerin arttığını anlatan Minici, şunları söyledi:
"Toplumumuzda 'Doktor iğne yapacak' algısıyla doktordan korku vardı. Ben çocuklara ufak da olsa dokunmak istedim. Çocukların istemediği hiçbir şeyi yapmadım. Ağzını açmak istemiyorsa oyun şeklinde 'Hadi dili gösterelim. Hadi elle oyun oynayalım' şeklinde güven oluşturdum. Güven oluşunca da çocuk zaten zincirlerini kırıyor. Biz onların yüreğine dokunduk. Sabah geldiğimde ya da üzülüp kırıldığımda bu resimlere bakarak motive oluyorum. Bunları yapan kuzucuklarıma da çok teşekkür ediyorum."
Babasının kendine "Mala mülke yatırım yapmayın, insana yatırım yapın" dediğini ifade eden Minici, ülkenin geleceği için en büyük yatırımın çocuklara yapılması gerektiğini, bunun da sevgiyle olduğunu vurguladı.
"Yaptığımız işten haz alıyoruz"
Çocukların ailelerine "Ne olur beni Murat amcaya götür" demesinin kendisini çok mutlu ettiğini belirten Minici, şunları kaydetti:
"Biz kendi aramızda hediyeleşiyoruz. Bir yapışkan kağıt, bir gülücükle ya da bir elini öpmeyle… Burada anne ve babalar da çok mutlu oluyor çünkü çocukları huzur içinde, mutlu şekilde muayene olup eve gidiyor. Fethiye'de kısa sürede sevgi seli şeklinde duvardaki resimler geldiği için çok mutluyuz. Yaptığımız işten haz alıyoruz. Eğer çocuk sizi sevdiyse zaten 'Doktor amcam böyle dedi' diyerek tüm ilaçlarını içiyor. Bu da çok ciddi motivasyon ve tedavinin olumlu sonuçlanmasına katkı sağlıyor. Bana geri dönüşleri çok güzel oluyor. Belki bizim de bugüne kadar tedavilerde başarımızın en büyük sebebi çocukların motive olması. Bazı anne ve babalar bana 'Ne olur doktor amcası sen söyle yemek yesin. Seni dinliyor. Senin söylediklerini yapıyor' diyor. Biz bunu dediğimizde de çocuk 'Söz veriyorum yiyeceğim' diyor ve sözünü tutuyor."
