MEDİMAGAZİN - SBÜ Kartal Dr. Lütfi Kırdar Şehir Hastanesi İç Hastalıkları Kliniğinden Doç. Dr. Seydahmet Akın, Medimagazin’in okuyucu köşesine ilettiği yazıda şu ifadelere yer verdi:
“Genel dahiliye tıbbın en temel branşıdır. Hastayı bir bütün olarak değerlendirip gözlemleyen, hem primer korumada hem de hastalık anında görev alıp tedaviyi belirleyip yönlendiren birimdir. Tüm dünyada genel dahiliyenin önemi yeniden anlaşılmakta ve bu konuda strateji değişikliklerine gidilmektedir. Bizde ise iç hastalıklarında yan dallara ayrılma yönünde bir özendirme son hızıyla devam etmektedir. Meslek hayatının sonuna yaklaşmış 30 yılı aşkın dahiliyeci olarak çalışmış bir akademisyen olarak halen bir eğitim araştırma hastanesi(aynı zamanda şehir hastanesi) bünyesinde doçent olarak görev yapmaktayım.
Bir hekim olarak genel dahiliye branşının ülkemizde çökmekte olduğunu ve geleceğinin çok karanlık olduğunu bildirmek zorundayım.
Halen akademik kadrolarda bulunan genel dahiliye hocalarının sayısı giderek azalmaktadır. Yan dal öncesinde zorunlu olan 4 yıllık dahiliye asistanlığı döneminde eğitim verecek hoca bulmak yakın gelecekte ciddi bir sorun olacaktır.
Zorunlu hizmetten geri dönüşü sağlamanın da en kolay yolu yine yan dal kazanmaktan geçmektedir. Uzmanlık sınavını veren her yeni dahiliye uzmanı hemen yan dal sınavı hazırlıklarına başlamaktadır. Aslında yan dal kazanamamak gibi bir sorun pratikte yok çünkü çok sayıda kadro açılmaktadır. Bu arada unutulan genel dahiliyede hizmet verecek hocaların nerde ve nasıl yetişeceğidir. Çözüm olabilecek olan başasistanlık modeli ne yazık ki işlememektedir.
Son 20 yıl içinde neredeyse sadece 1-2 kez sınav yapılmış, kadroların büyük kısmı da boş tutulmuştur(sebebini bilemiyoruz). Yani bir iç hastalıkları asistanı uzmanlığa başladığında genel dahiliyeci olarak kalmak istese bile kalamamaktadır. Oysa genel dahiliye başka bir isim altında yan dal gibi değerlendirilse bu sorun kısmen çözülebilecektir. Yan dallara bile talep azalmışken hastanelerin asıl yükünü çeken genel dahiliye branşının önemi ve karşılaşmakta olduğu kriz fark edilememektedir.
Sağlık otoritesinin ve derneklerin bu konuyu çözmek adında girişimde bulunmaları çok acil bir konudur. Genel dahiliyenin güçlendirilemediği bu modelde hastaların yan dallar arasında zaman kaybederek dolaşması her açıdan büyük bir sorundur.
Bir an önce genel dahiliye için akademisyen olabilme önündeki engeller kaldırılmalı ve bu branş hak ettiği değeri görmelidir. Aksi takdirde kaybeden tüm sağlık sistemi olacaktır.”
