ABD’de 2025 yılında yayımlanan kapsamlı bir araştırmaya göre, tıpta uzmanlık eğitimi alan hekimler arasında en sık görülen ölüm nedeni hâlâ intihar. 2000–2021 yılları arasındaki verilerin analiz edildiği çalışmada, tüm iyileştirme çabalarına rağmen intihar oranlarının anlamlı şekilde azalmadığı ortaya kondu. Uzmanlara göre bu durum, yüzeysel iyilik hali politikalarının yeterli olmadığını ve daha yapısal çözümler gerektiğini gösteriyor.
İntihar oranı azalmadı, hâlâ birinci sırada
JAMA Network Open’da yayımlanan çalışmada, 2015–2021 yılları arasında ABD’de 161 asistan hekim yaşamını yitirdi. Bu ölümlerin %29,2’si (47 kişi) intihar kaynaklıydı. 2000–2014 arasında da benzer bir orana rastlandı. Araştırmanın başyazarı Nicholas Yaghmour, Medscape'e yaptığı açıklamada, “Bir asistan ya da fellow hekim intiharı, hasta bakımından ekip ruhuna kadar herkesi etkileyen yıkıcı bir olaydır” dedi.
İlk 3 ay ve ikinci yılın sonu en riskli dönem
İntiharların 9’u asistanlığın ilk 3 ayında, 6’sı ise ikinci yılın son çeyreğinde gerçekleşti. Bu da uzmanların yıllardır vurguladığı stresli dönemleri bir kez daha doğruladı. Harvard’lı psikiyatrist Dr. Douglas Mata, “İlk aylarda yaşanan yalnızlık, tükenme ve adaptasyon süreci ile ikinci yılın sonunda artan sorumluluklar birleşince risk ciddi şekilde yükseliyor” dedi.
Asistan hekimlerin intihar oranı toplum genelinden düşük
İlginç bir veri ise, 30–34 yaş grubundaki asistan hekimlerde intihar oranının, aynı yaştaki genel nüfusa kıyasla %70 daha düşük olması. Araştırmacılar, bu durumu tıp öğrencilerinin genel olarak daha sağlıklı bireylerden seçilmesine bağlıyor. Ancak intihar oranlarının azalmak yerine sabit kalması, ruh sağlığı politikalarının yetersizliğine işaret ediyor.
Depresyon 5 kat artıyor
Michigan Üniversitesi’nden Prof. Dr. Srijan Sen, asistanlıkla birlikte depresyonun da ciddi oranda arttığını belirtti: “Asistanlığa başlayanlarda depresyon görülme oranı beş katına çıkıyor. Bu da doğrudan intihar riskini artırıyor.” Sen, sistemin kendisinin depresyonu körüklediğini ve değişim için yapısal adımlar gerektiğini vurguladı.
Çözüm ne olabilir?
Uzmanlar, yalnızca farkındalık eğitimleriyle sınırlı kalan yaklaşımların yetersiz olduğu görüşünde. Dr. Mata, şu yapısal reformları önerdi:
- Makul çalışma saatleri
- Uyku için korunan zaman dilimleri
- Gizli ve kolay ulaşılabilir ruh sağlığı hizmetleri
- Destekleyici ve şeffaf eğitim ortamları
- Yardım aramayı güç değil cesaret göstergesi sayan kültürler
Sonuç: İntiharlar azalmıyor, sistem değişmeli
Asistan hekimlerin intihar oranlarının 20 yılı aşkın süredir değişmemesi, tıp eğitimi sisteminde köklü değişiklikler yapılması gerektiğini ortaya koyuyor. Tıp dünyasının genç üyeleri olan asistan hekimlerin yaşam kalitesi, sadece bireysel değil toplumsal bir sağlık göstergesi olarak ele alınmalı.
Kaynaklar:
Causes of Death Among US Medical Residents
National Incidence of Physician Suicide and Associated Features
Prevalence of Depression, Depressive Symptoms, and Suicidal Ideation Among Medical Students
