Bmj.com’da yayınlanan bir çalışmanın sonuçlarına göre, özel kuruluşlarda cerrahi uygulama yaptıran bireylerin sonuçlarının, Ulusal Sağlık Sistemi kapsamındaki kuruluşlarda ameliyat olan hastalara göre biraz daha iyi olduğu saptandı.
Londra Hijyen ve Tropikal Tıp Okulunda çalışmakta olan Prof. Dr. Jan van der Meulen liderliğindeki çalışma ekibi, iki grup arasındaki farklılıkların çok küçük olduğuna dikkat çekerken, bu farklılıkların klinik olarak dikkate değer olmadığını belirtti.
Ayrıca, bağımsız sağlık kuruluşlarında ameliyat olan hastaların sıklıkla daha genç oldukları ve daha varlıklı bölgelerden geldikleri, ameliyat öncesinde de sağlık durumlarının Ulusal Sağlık Sistemi kapsamında tedavi gören hastalara göre daha iyi olduğu gözlendi. Araştırmacılar, bu bulguların hizmet kalitesinin elektif cerrahi ile acil vakaların birbirinden ayrılması ile iyileştirilebileceği düşüncesini desteklediğini söylediler.
Bekleme sürelerini azaltabilmek, acil olmayan servislerdeki koşulları geliştiren yeni modeller oluşturabilmek ve hastaların seçeneklerini arttırabilmek için Sağlık Bakanlığının İngiltere’de 2002 yılından itibaren bağımsız tedavi merkezlerine izin verdiği biliniyor.
Bu durumun, doktorlar ve bazı politikacılar arasında bağımsız sağlık kuruluşları tarafından verilen hizmetin kalitesi, Ulusal Sağlık Sistemi’nin devamlılığı ve cerrahi eğitimi üzerindeki etkileri ile ilgili endişeler yarattığı ifade ediliyor. Araştırmacılar, bu durumu değerlendirebilmek için, bağımsız kuruluşlardan hizmet alanlar ile Ulusal Sağlık Sistemi çerçevesinde hizmet alanların özellikleriyle tedavi sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladılar.
Bu kapsamda, Ulusal Sağlık Sistemi çerçevesinde hizmet veren 72 kuruluş ile bağımsız hizmet veren 25 kuruluşun fıtık onarımı, varikosel cerrahisi, diz ya da kalça protez ameliyatı sonuçları değerlendirildi. Araştırmacılar, her iki grupta yer alan hastalar arasındaki farklılıkların çok küçük olduğunu saptadılar ve bağımsız sağlık kuruluşlarında tedavi olanların diğer gruba göre daha sağlıklı olduğunu belirlediler. Ancak araştırmacılar, bu farklılıkların çok küçük olduğunu ve klinik olarak anlamlı olmadığını da vurguladılar.
