Aile Sağlığı Merkezimizde günlük polikliniğimi yapıyorum kapım kapalı..
"Teyzecim buradaki doktorlar mesaiye uyuyorlar mı, zamanında geliyorlar mı?"
Gümbür gümbür bir ses.. Kulaklarıma inanamıyorum aynı sesi bir kez daha duyuyorum .Kapım hala kapalı "Sana diyorum satinde gelip gidiyorlar mı sağlık ocağına?"
Sonradan adı geçen teyze 74 yaşında çok sevdiğim bir hastamdır dizindeki artrozu için muayeneye gelince hasta kartını da açıyorum.. Bakıyorum teyzeciğim ilkokulu bitirememiş. Okur-yazarlık belgesini ise milli eğitimin öğretmen yetersizliğinden imam ve muhtarlarla ortak yürüttüğü kurslarla almış. Nerden mi biliyorum? Okur-yazar olmayanlar listesini ise zaten Milli Eğitime biz vermiştik..
Çok Değerli Bakanlık Yetkilieri, Çok Değerli Müdürlük Yetkilileri,
Tıp Fakültesi bitirmiş, Acillerde, ambulanslarda hastanın yaşamını emanet ettiğiniz, yüzlerce gebe ve bebeğin doğum öncesinden hertürlü takip ve aşısına kadar sorumlu tuttuğunuz hekimlerinize az biraz saygınız kaldıysa; Bu tarz davranışlarla bizim onurumuzu yerlerde süründürmekten lütfen vazgeçiniz.
Kendiniz yapmanız gereken görevleri -Mesaiyi denetlemek gibi- Okuryazaralığı şüpheli teyzelere koridorlarda bağırttıra bağırttıra lütfen ama lütfen sordurmayınız.
Bizim değerimiz yeteri kadar düştü düşüyor böyle uygulamalarla..
Ancak siz de aynı gemidesiniz unutmayın lütfen..
Saygılarımla..
Dr.B.D
