Tekrar sınava girseniz kadın doğumu seçer miydiniz?

Kadın-doğum asistanlarının uzmanlık sonrası en temel kaygılarının malpraktis olduğu belirlendi. Asistanların yarısından çoğunun hiçbir bilimsel çalışma içinde yer almadığı tespit edilirken, en temel sorunlarının ağır çalışma şartları olduğu saptandı.

Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalından Uzm. Dr. Yusuf Taner Kafadar ve arkadaşları tarafından yapılan “Türkiye’de Kadın Doğum Asistanlarının Güncel Sorunları” başlıklı makale, Türk Jinekoloji ve Obstetrik Derneği dergisinin son sayısında yayımlandı.

Çalışmada, Türkiye’nin farklı bölgelerindeki eğitim-araştırma ve üniversite hastanelerinde çalışmakta olan kadın-doğum asistan hekimlerine, asistan hekimlerin sorunları ve çözüm önerileri hakkında bir anket düzenlendi. Çukurova, Dokuz Eylül, Gazi,  Gaziantep,  İstanbul, Mustafa Kemal Üniversiteleri ile Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesinde görev yapan 60 asistanın katıldığı anketin sorularını “European Network of Trainees in Obstetrics and Gynecology (ENTOG)” Türkiye ekibi hazırladı.

 

Anket sonuçlarına göre, katılımcıların yüzde 75’inin Tıpta Uzmanlık Eğitimi Giriş Sınavı (TUS)’nda ilk tercihinin kadın hastalıkları ve doğum olduğu saptandı. Bunu yüzde 9 ile göz, yüzde 5 ile kardiyoloji, yüzde 3 ile radyoloji izledi.

Katılımcılara kadın-doğumu tercih etmelerinin en büyük sebebi sorulduğunda, yüzde 72’sinin bu bölümü sevdiği için tercih ettiği, yüzde 10’unun puan, yüzde 7’sinin şehir, yüzde 7’sinin maddi, yüzde 4’ünün ise diğer nedenlerle tercih ettiği belirlendi.

Ankete katılanların yüzde 51’i şu an bulundukları konumdan memnun olduğunu, yüzde 42’si memnun olmadığını, yüzde 7’si ise kısmen memnun olduğunu dile getirdi.

 

Tekrar tercih edecekler az

Katılımcıların “Tekrar sınava girseniz ilk tercihiniz ne olurdu?” sorusuna yanıtları sırasıyla yüzde 40 kadın-doğum, yüzde 15 radyoloji, yüzde 10 dermatoloji, yüzde 10 göz, yüzde 8 psikiyatri ve yüzde 17 “diğer bölümler” oldu.

Katılımcıların yarıya yakını (yüzde 43), asistanlık sürecindeki en temel sorunun ağır çalışma şartları olduğunu söyledi. Bu soruya asistanların yüzde 23’ü eğitim problemleri, yüzde 8’i öğretim üyelerinin tavrı, yüzde 7’si maddi sorunlar, geri kalanı da “Hepsi” yanıtlarını verdi.

 

Bilimsel çalışmalar yeterli değil

Asistan hekimlerin yüzde 78’inin dört yıllık asistan eğitimi süresini yeterli buldukları saptandı.

Asistan hekimlere bilimsel çalışma aktiviteleri sorulduğunda yüzde 58’inin hiç çalışmasının bulunmadığı, yüzde 24’ünün yurt içi posterinin olduğu, yüzde 8’inin yurt içi yayınının olduğu, yüzde 5’inin yurt dışı posteri-yayını olduğu, yüzde 5’inin ise kitap içi bölüm veya dergi çevirisi olduğu saptandı.

 

Malpraktis en temel sorun

Asistan hekimleri uzmanlıkta tedirgin eden en temel sorunun malpraktis olduğu belirlendi. Katılımcıların “Size göre asistanlık sürecindeki en temel sorun nedir?” sorusuna verdikleri yanıt şöyle oldu: Yüzde 42 malpraktis, yüzde 23 mecburi hizmet, yüzde 15 sorumluluk artışı ve yoğun tempo, yüzde 13 maddi problemler, yüzde 7 diğer.

 
Asistanlara nöbet sonrası verimlilikleri sorulduğunda, tamamı nöbet ertesi verimliliklerinin düştüğünü belirtti.

Asistanların çalışma şartlarının iyileştirilmesine yönelik önerileri arasında, öncelikle nöbet sayısının ve nöbet ertesi izinlerin düzenlenip mesai saatlerinin tanımlanması, “mobbing”in engellenmesi, maaşların ve asistan sayısının arttırılması yer aldı.

Katılımcılar, asistan karnesi düzenlenerek bağımsız denetleme kurulları oluşturulması, standardizasyonun getirilmesi, düzenli toplantılar yapılması, kongrelere katılımın arttırılması ve bilimsel araştırmalara teşvik gibi önerileri dile getirdiler.