JAMA Neurology'de yayınlanan yeni bir çalışma, seropozitif romatoid artrit (RA) ile Parkinson hastalığı arasında endişe verici bir ilişki olduğunu ortaya koydu. Güney Kore'deki Kosin Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden Dr. Jihun Kang ve meslektaşları tarafından yürütülen araştırma, sağlık çalışanlarını RA hastalarının karşı karşıya olduğu yüksek riskin farkında olmaya çağırıyor.
Parkinson hastalığı, nadir genetik varyantların vakaların yalnızca küçük bir kısmını oluşturması nedeniyle yıllarca esrarengiz bir hastalık olarak kalmıştır. Bununla birlikte, klinik ve deneysel çalışmalardan elde edilen kanıtların artması, mikroglia ve monositler tarafından aktive edilen otoimmünite ve beyin iltihabı arasında potansiyel bir bağlantı olduğunu göstermektedir.
RA hastalarının Parkinson hastalığı geliştirme riski daha fazla
RA ve Parkinson hastalığı arasındaki ilişkiyi araştırmak için araştırma ekibi, 2010 ve 2017 yılları arasında tanı konulan RA hastalarına odaklanarak Kore Ulusal Sağlık Sigortası Servisi'nden elde edilen verileri analiz etti. Çalışmanın tasarımı, doğruluk ve güvenilirliği sağlamak için katı dışlama kriterleri içeriyordu.
Analize dahil edilen 328.080 hasta arasında 1.093 vakaya Parkinson hastalığı teşhisi konuldu. Sonuçlar, RA'lı hastaların kontrol grubuna kıyasla Parkinson hastalığına yakalanma riskinin 1,74 kat daha yüksek olduğunu gösterdi. (%95 güven aralığı [CI], 1,52-1,99). Özellikle, seropozitif RA'lı hastalar için risk daha da yüksekti (düzeltilmiş tehlike oranı [HR] = 1.95; %95 CI, 1.68-2.26), seronegatif RA ise artmış bir risk göstermedi (aHR = 1.2; %95 CI, 0.91-1.57).
Dr. Kang ve ekibi, RA'lı hastaları tedavi eden sağlık çalışanlarının, özellikle seropozitif RA vakalarında Parkinson hastalığı riskinin artması konusunda tetikte olmaları gerektiği sonucuna vardı. Sinoviti olmayan RA'lı hastalar Parkinson hastalığının erken motor semptomları ile başvurduklarında bir nöroloğa erken sevk edilmelerinin önemini vurgulandı.
RA vakalarında Parkinson riskine dikkat edilmeli
Bu bulgular, romatoid artrit ve Parkinson hastalığı arasındaki karmaşık bağlantıya ışık tutmakta ve altta yatan mekanizmalarla ilgili daha fazla araştırma yapılması gerektiğinin altını çiziyor. Tıp uzmanları ve halk arasında farkındalık yaratarak, erken teşhis ve müdahale kolaylaştırılabilir ve her iki durumdan etkilenen hastalar için daha iyi sonuçlar elde edilebilir.
Çalışmanın ortaya koyduğu bulgular, otoimmün hastalıklar ve nörodejeneratif bozukluklar arasındaki karmaşık etkileşimi anlamaya yönelik çabaların sürdürülmesi çağrısında bulunmakta ve potansiyel olarak yeni tedavi stratejilerine ve önleyici tedbirlere kapı açıyor.
